Camilla werd half december voor de derde keer moeder. De kleine Boet is een perfecte kleine broer voor zijn grote zus Asta (7 jaar) en grote broer Mauck (5 jaar). Als broer gaat hij natuurlijk als volwaardig member of the family mee. Camilla heeft geen rijbewijs, dus er wordt veel gefietst. En dan is een bakfiets – de Babboe Curve Mountain in haar geval – een uitkomst. Lees hier haar ervaringen met de bakfiets.
Mijn moeder was wat sceptisch over onze bakfiets. Niet dat we het weer gingen proberen – ze zag die meerwaarde met drie kinderen zeker – maar het feit dat het een elektrisch exemplaar betreft. Ze zei het niet met zoveel woorden, maar haar lichaamstaal sprak overduidelijk ‘nou ja, in Nederland is dat toch helemaal niet nodig!’ (ze is zelf in Brazilië opgegroeid en woonde op een heuvel. Een serieuze heuvel. Dáár was het pas handig geweest!) En, toegegeven, ik had ook mijn twijfels… In de duinen zou het heel handig zijn, maar tijdens “normale” fietstochtjes? Had ik dat wel nodig?
Het antwoord is een volmondig JA! Want oh, wat werkt die trapondersteuning fantastisch! Met de stuurbediening kies je de ondersteuning die je op dat moment nodig hebt: High Performance (krachtig, voor als je je wagen volgeladen hebt met kinderen dan wel boodschappen en bij het stoplicht weer op gang moet komen bijvoorbeeld), Standard (normaal, onze default setting waarmee je prettig fietst en niet het gevoel hebt dat je kneiterhard moet werken), Eco (energiezuinig, voor als je het gevoel wil hebben dat je zelf aan het fietsen bent) en Off (uit, voor de hardcore fietser of voor als je vergeten bent de accu op te laden en je terug uit school spontaan zonder ondersteuning fietst. True story…).
In het begin was het wel even zoeken naar de juiste ondersteuning op het juiste moment. Zo ben ik meerdere malen letterlijk weggeschoten bij het stoplicht. Oeps. Toen ik eenmaal een beetje vrienden begon te worden met onze Babboe Curve Mountain en ook de wisselwerking tussen de trapondersteuning en de versnellingen door begon te krijgen, oogde ik meteen ook een stuk professioneler. En zaten de kinderen ook een stuk rustiger op hun bankje/in de MaxiCosi.
En inmiddels switch ik blind; ik schakel automatisch een tandje bij als het te zwaar wordt of een beetje minder als het wat al te makkelijk gaat. Het moment dat de kinderen in de bak gaan juichen ‘want zo gaan we lekker hard, mama!’ en Boet giert van het lachen, is meestal een teken dat er van ‘Standard’ naar ‘Eco’ geschakeld moet worden.
Het wordt volgens mij tijd dat oma eens met de kinderen op pad gaat in de bakfiets. Mag ze zelf eens ervaren hoe fijn die trapondersteuning is. En hoe snel je dus bij de ijssalon bent; héél belangrijk als er twee aapjes toch wel graag NU een ijsje zouden willen hebben…